Rhino nie tylko sprawdza się znakomicie przy tworzeniu modeli, które chcemy wykonać w technologii druku 3D, ale również nadaje się dobrze do tworzenia i naprawy plików STL, które są czytane przez oprogramowanie wszystkich drukarek 3D. Zazwyczaj wygląda to tak, że z geometrii konstrukcyjnej NURBS, w której Rhino się specjalizuje, tworzymy model w postaci siatki wieloboków (mesh). Następnie, jeszcze w Rhino, sprawdzamy go i ewentualnie naprawiamy – ponieważ nawet poprawna bryła NURBS może dać niepoprawną siatkę. Jest do tego sporo wygodnych narzędzi. Poprawny obiekt w postaci siatki eksportujemy do pliku STL. Format STL opisuje tylko siatkę trójkątów, więc przy eksporcie czworokąty dzielone są automatycznie na dwa trójkąty. Ponieważ plik STL nie niesie w sobie informacji o jednostkach (tylko o nominalnych wartościach), dobrym zwyczajem jest posługiwanie się milimetrami przy eksporcie do STL. O przygotowywaniu plików do druku 3D mówimy na szkoleniach Rhino zero, Rhino I, Rhino II…